Als je iets echt wil, dan lukt het! Dat is het motto van Dhr. K. uit St. Maartsensbrug. Meneer is pas 72 jaar, maar beleefde onlangs een hele nare gebeurtenis die hem altijd bij zal blijven:
In de ambulante ruimte zit meneer al klaar. We stellen ons aan elkaar voor en meneer begint eigenlijk gelijk te vertellen…
“Ongeveer 4 weken geleden ben ik in elkaar gezakt. Zomaar uit het niets. De oorzaak is op de dag van vandaag nog onbekend, al wordt er gedacht dat ik wel eens een TIA gehad zou kunnen hebben. Ik heb in totaal maar liefst 2 uur alleen op de grond gelegen. Mijn vrouw was niet aanwezig en ik kon mijn telefoon niet vinden, dus bellen was geen optie. Per brancard ben ik uiteindelijk eerst naar het ziekenhuis gebracht. Daar wilde ik zo snel mogelijk weer weg, waarna ik in Magnushof op de revalidatie-afdeling terecht kwam.
Na daar 3 weken gespendeerd te hebben, ging ik weer naar huis. Hierdoor ben ik terecht gekomen in het ambulante traject. Dit houdt in dat ik nog thuis woon, maar revalideer bij Samen. Ik krijg hier op dinsdag en donderdag twee verschillende trajecten: logopedie en fysiotherapie. Doordat naast de recente, nare gebeurtenis, ik helaas ook moet leven met de ziekte van Parkinson, zijn deze trajecten voor mij heel fijn. Het houdt me wakker en zorgt ervoor dat ik de aandacht erbij houd. “
Op het moment van spreken, revalideert meneer inmiddels al 4 weken en hij ziet langzaamaan wat vooruitgang. Zo kan hij weer 6 kilometer lopen, wat hij elke dag doet met zijn vrouw, op het strand van St. Maartensbrug. Zelfs storm Corrie werd getrotseerd.
Toen gevraagd werd of meneer nog pijn had of nog iets merkte van zijn val, antwoordde hij dat hij eigenlijk geen pijn had. Het enige wat duidelijk meer aanwezig was, was de vermoeidheid. Dit merkte hij bijvoorbeeld bij de fysio van Samen, en de oefeningen die daar gedaan worden. Zo moet meneer wel eens traplopen: erg zwaar, maar erg goed voor je zoals hij zelf zegt.
Voordat meneer in het revalidatie-traject terecht kwam, ging hij ook wel eens naar de sportschool. Toen gevraagd werd wat meneer de grootste verschillen vindt tussen de sportschool en de fysio, antwoordde hij het volgende: “de persoonlijke aandacht bij de fysio vind ik erg fijn. Ook blijft een fysio open en gaat een sportschool nog wel eens dicht als Nederland in lockdown zit. Bij de fysio wordt er duidelijk gericht te werk gegaan: er wordt gekeken naar wat ik wil en wat ik nodig heb. Ik ben erg blij met de zorg die ik krijg en de vooruitgang die hierdoor gemaakt wordt. Het enige wat ik wel heb gekregen door de fysio, is rugpijn door de oefeningen die ik af en toe moet doen, hahaha.”
Naast fysiotherapie die hem heel erg helpt om de alledaagse dingen als traplopen weer rustig op te pakken, volgt meneer ook logopedie. Doordat meneer Parkinson heeft, wordt de verstaanbaarheid bij mensen die dit ziektebeeld hebben verminderd door onder andere afname van luidheid, verminderde stemkwaliteit, een afname van articulatiebewegingen en toename van spreektempo. Een logopedische behandeling is daarom aan de orde. Deze behandeling is specifiek voor cliënten met de ziekte van Parkinson: de Pitch Limiting Voice Treatment (PLVT). De principes van deze behandeling zijn luid en laag spreken. Door luid en laag spreken wordt het hele gebied rondom het stemapparaat gemotiveerd om aangezet te worden.
Omdat opgeven niet in het woordenboek van meneer staat, werd gevraagd wat zijn uiteindelijke doel is. Dus wat hij echt weer wil kunnen. Meneer hoefde niet lang na te denken over dit antwoord: niet meer leven in angst. “Doordat het voorval zo plots was gebeurd, ben ik bang dat dit weer kan gebeuren. Een ding neemt mijn angst gelukkig wel wat weg: mijn horloge. Het horloge dient als noodmiddel mocht het weer gebeuren. Ik hoef dan alleen maar aan de zijkant van het horloge te klikken en dan wordt mijn vrouw gebeld. Mocht mijn vrouw niet opnemen, dan wordt de eerstvolgende contactpersoon gebeld.” De opluchting over het bestaan van dit horloge was in zijn ogen af te lezen: de angst dat niemand te bereiken zou zijn was hierdoor weggenomen.
Naast het niet meer leven in angst wil meneer ook weer hardlopen en fietsen. Dit deed hij vroeger altijd met veel plezier, maar is door de vermoeidheid nog niet te doen. Dat meneer ook dit ooit weer kan doen, daar wordt niet over getwijfeld. Iemand die zo vastberaden is en doelen voor zichzelf gesteld heeft, kan dit alleen maar behalen.
Herkent u zich in het verhaal van deze meneer en wilt u ook liever revalideren vanuit huis als dit voor u mogelijk is? Dan bent u bij Samen aan het juiste adres. Door het ambulante traject wordt dit allemaal mogelijk gemaakt. Wilt u meer informatie over de behandeltrajecten? Neem dan eens een kijkje op de website https://www.woonzorggroepsamen.nl/revalidatie-en-behandeling/revalideren-bij-samen/ of bel naar 088-619 4100 of stuur een mailtje naar zorgbemiddeling@wzgsamen.nl
